Żenada obsługowa...na poszukiwaniach.

Tytuł może banalny, ale rzecz o szczecińskich sklepach rowerowych.
No, ale po kolei...
Ponieważ miałem do odwiedzenia kilka różnych sklepów, więc wybrałem się tam na Kozie, a nie na KTM. Kiedy jechałem przez al. Powstańców Wielkopolskich, z bramy szpitala wypadła rozpędzona studentka na rowerze, dała po pedałach i wrzuciła 21 km/h, co dla Kozy jest prędkością dość słuszną, nawet dla doświadczonego rowerzysty.
Tylny błotnik studenckiego roweru powiewał z lewa na prawo, gdyż nie był niczym przykręcony. Działał hipnotyzująco, niczym wahadełko uzdrowiciela.
Kolejny rower będący kandydatem na Kozę (zdjęcie w ruchu i to z komórki, wybaczcie).

Pędząca studentka. Aleja Powstańców Wielkopolskich. © Misiacz

Wróćmy jednak do Kozy i powożącego nią jeźdźca...no dobrze, umówmy się, ze rowerzysty.
Pojechałem na Kozie, bo po prostu chciałem wrócić na dwóch kołach, a nie na dwóch nogach, a Koza doskonale się nadaje do zostawiania bez specjalnej opieki (kto czyta ten blog, wie z czego powstała).
Koza to rower zupełnie niewyjściowy, więc i strój na niego jest dość banalny i cywilny.
Dołóżcie do tego opaskę odblaskową na zwykłych spodniach, pomarańczową kamizelkę odblaskową i kask do tego.
Rysuje się obraz podwórkowego rowerzysty próbującego poprzez kask stać się kimś, na kogo nie wygląda.
Wyobraźcie sobie teraz takiego ludka, pomykającego przez miasto w lekkim przygarbieniu (rama niezupełnie do mnie dopasowana).
***
A teraz wyobraźcie sobie tego ludka zajeżdżającego z fasonem przed posiadłość ...tfu, sklep rowerowy "Kadrzyński". Ludek parkuje w stojaku, a przez szybkę widzi ironiczny wzrok obsługi. Wchodzi. Nikt nie zwraca na niego uwagi. Szuka roweru dla żony, gotów wydać kwotę około 1500 złotych i oponki Schwalbe Marathon Plus, w tym przybytku kosztującą 129 złotych.

Może gdyby wiedzieli, to ruszyliby tyłki i zapytali, czy można w czymś pomóc.
Jednak po co podchodzić do ludka, który przyjechał na złomiku, a na grzbiecie nosi pomarańczową kamizelkę.
Za plecami słyszy szepty, dochodzą nawet strzępki rozmów serwisantów, po chwili drwiący śmiech.
Ludek chodzi od roweru do roweru, ogląda osprzęt. Potem przebiera w oponach, ale nie zainteresuje się nim nikt, mimo upływu 10 minut.
Tak wygląda ludek-rowerzysta w stroju niepożądanym u "Kadrzyńskiego" (starsze zdjęcie, przykładowe).

Rowerzysta w stroju niepożądanym © Misiacz

W roku 2008 myślałem, że takie podejście to przypadek, ale nie - więcej można poczytać TUTAJ.

Teraz zmieniamy tor myślenia i wyobrażamy sobie rowerzystę na mniej więcej takim sprzęcie i w stroju, załóżmy, że wystarczająco profesjonalnym (zdjęcie też starsze):

Misiacz w porcie Altwarp. Z chłopakami z TC. © Misiacz

No więc wchodzę mniej więcej w ten deseń któregoś pięknego dnia do środka, wprowadzam lśniącego KTM-a, a służba z "Kadrzyńskiego" wita mnie od progu, pytając, w czym może mi pomóc. Zażyczyłem sobie wtedy pedały SPD Shimano, a więc zakup znacznie mniej wart, niż potencjalny dzisiejszy.
Nie zmyślam. Tak było.
Niech mi teraz ktoś powie, że nie szata zdobi człowieka...Wtedy i teraz to był ten sam Misiacz, może tylko "futro" inne na mnie było.
Zerknąłem w przelocie na cennik serwisu, ale jako że chciało mi się rzygać na witrynę tego sklepu, przeto odpiąłem swój rdzewiejący pojazd i przejechałem kilka przecznic dalej, do sklepu "Synkros" na ul. 5-go Lipca.
Od samego progu podszedł do mnie sprzedawca, uprzejmie zapytał, w czym może pomóc i widać było, że nie sprawiało mu to problemu.
Zapytałem o oponkę, akurat nie było na stanie, ale ściągną na piątek, w cenie nie 129 złotych, ale 109 złotych (też drogo, ale za wkładkę kevlarową i jakość się płaci).
Pan przedstawił mi różne opcje rowerów dla żony, zapytał o szczegóły typu wzrost, do jakiego celu ma być rowerek, gotów był mi nawet rozpakować rower z paczki stojącej w magazynie. Zadzwonił telefon, ale nie był ważny telefon - ważny był klient aktualnie obsługiwany.
Serwis? Nie ma problemu, proszę jutro podjechać i zostawić rowerek.
Cena taka sama jak u "K...". Podejście do klienta - sami sobie odpowiedzmy.
Nie przeszkadzała kamizelka ani widok Kozy opartej przed drzwiami.
Można? Można!
Mam nadzieję, że po serwisowaniu zdania nie zmienię, ale o tym w następnych odcinkach.
Na szczęście mamy takie czasy, że nie ma sklepów i serwisów niezastąpionych.
***
Zadowolony ludek w kamizelce wyszedł ze sklepu, dosiał Kozy i zniknął w uliczce skąpo oświetlonej nielicznymi lampami, nucąc sobie pod nosem:


... Rower:Koza Dane wycieczki: 12.40 km (1.00 km teren), czas: 00:35 h, avg:21.26 km/h, prędkość maks: 32.00 km/h
Temperatura:6.0 HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: (kcal)