Rajd z Basią do Ueckermunde…

Wpadliśmy wczoraj z Basią na taki pomysł, że i Misiacz będzie syty i Basia cała. Oboje chcieliśmy pojechać na rowerach do Niemiec do Ueckermunde, ale dla Basi 120 km w obie strony to stanowczo za dużo. W związku z tym zapakowaliśmy rowery w nasz dawny podróżniczy samochodzik (objechaliśmy nim całą Europę, teraz odpoczywa już na zasłużonej emeryturze, zastąpiony przez młodszy model) i ruszyliśmy do miejscowości Hintersee, tuż za przejściem granicznym w Dobieszczynie.

Tam zabrałem się za montowanie kół, siodełek i sakw zawierających „puste surowce wtórne” do wymiany na pełne. W zasadzie można by nic nie pisać o tej czynności, ale okazała się koszmarem. Na parkingu rzuciły się na nas chmury (nie roje – chmury!!!) rozwścieczonych z głodu komarów, którym nie przeszkadzał ani wiaterek ani słońce.
Ja zajmowałem się montażem, a Basia obroną siebie i tyłów Misiacza. Wrzuciliśmy wszystko byle jak, aby tylko zwiać z tego roju w bezpieczniejsze miejsce. Wynik starcia: Misiacz pokąsany w 13 widocznych miejscach, tyle udało się naliczyć na kolejnym postoju.
Do Ueckermunde mieliśmy jakieś 25-27 km, a trasę zaplanowałem tak, aby wiatr wiał nam w plecy (na tyle, na ile się da).
Ruszyliśmy drogą na Ahlbeck, z krótkim postojem w lesie na picie i batonika i takie tam…

W Ahlbeck nie skręcaliśmy na Eggesin, ale pojechaliśmy prosto i dopiero potem zakręciliśmy w lewo na Luckow.
To kościół w Ahlbeck.

W zasadzie jechaliśmy teraz tą samą trasą, którą pokonywałem niecały tydzień temu ze Shrinkiem w czasie pokonywania kolejnego rekordu na trasie wokół Zalewu Szczecińskiego.
Wtedy jednak było rano, zimno i szybko. Teraz był relaks, południe i ciepło, choć przyznaję , że Basia z wycieczki na wycieczkę nabiera wprawy i dziś przez długi czas udało jej się jechać z prędkością 22 km/h, a jeszcze niedawno zaczynała przygodę z rowerem z prędkościami rzędu 13 km/h.
W Luckow nie zatrzymaliśmy się, ale przejechaliśmy tylko przez wioskę, by skręcić w prawo na Warsin. Tam dostaliśmy podmuch w twarz od strony Zalewu, na szczęście był to tylko 1 km, a potem skręciliśmy w lewo na trasę Altwarp – Ueckermunde i tam wiatr jakoś już bardzo nam sprzyjał.

Nie dojeżdżaliśmy od razu do centrum, ale skręciliśmy w stronę plaży nad Zalewem, która bardzo nam się podoba.

Tam zrobiliśmy krótki postój i asfaltową ścieżką wzdłuż kanału, wśród rzeźb wykonanych w powalonych drzewach dojechaliśmy do portu.

Jadę…patrzę a tam co? Kuter…a na kutrze co? Fischbroetchen, nasze ulubione pomorskie bułeczki rybne.
Jak do tej pory dostępne były raczej w rejonie Rugii, a tu taka niespodzianka.

Kuter z bułeczkami rybnymi w Ueckermunde! © Misiacz

Od razu zapomnieliśmy, że chcieliśmy wpaść na najlepszy kebab w regionie i czym prędzej pomknęliśmy na kuter!
Bułeczki były przepyszne, choć ceną i wielkością ustępują tym rugijskim, ale co tam, były super.

Oczywiście nie zamierzaliśmy tak łatwo zrezygnować z kebabu, na który wielokrotnie przyjeżdżaliśmy tu z Cyborgami z TC TEAM i innymi harpaganami.
Po prostu wziąłem kebabik na wynos , do sakwy.

Wróciliśmy przez malownicze centrum w stronę mostu, po czym skierowaliśmy się już główną drogą na Warsin.

Po drodze dokonałem zakupów w sklepie EDEKA (naturalne piwko dla mnie i winko odmiany Shiraz dla Basi).

Nie udało nam się jednak przejechać bez komplikacji, bowiem droga jest zamknięta (remont i budowa ścieżki rowerowej), więc czekał nas objazd przez podmiejskie blokowisko. O dziwo, tam również prowadzi ścieżka rowerowa.
Po wyjechaniu z miasta dostaliśmy wiatr w twarz, ale wiedzieliśmy, że będzie to tylko trwało przez 8 km do skrętu w las w Vogelsang-Warsin.
Tam znów załapaliśmy jakimś cudem wiatr w plecy i piękną asfaltówką dojechaliśmy do lasu.

Tam szlak zamienił się w szutrówkę.

Okolica jest niezwykle malownicza, a największą niespodzianką jest, że Niemcy wzdłuż tej szutrówki zbudowali…piękną asfaltową ścieżką rowerową, którą mknie się znakomicie.


Część jeszcze jest w budowie, ale większość jest gotowa. Wspaniały kompromis dla miłośników terenu i asfaltu, bo można jechać obok siebie, z lewej szuterek, z prawej asfalcik! ;)))
Wyjechaliśmy z lasu i skręciliśmy w lewo, na ścieżkę wiodącą wzdłuż Neuwarper See, gdzie po chwili zatrzymaliśmy się na postój przy wieży widokowej.



Potem, częściowo szutrem, częściowo płytami i asfaltem dojechaliśmy do Rieth. Stamtąd trasa wiedzie drogą leśną w miejscu, gdzie dawniej kursowała kolejka wąskotorowa (oznaczenia pozostawiono). Jadąc wśród drzew dotarliśmy do Ludwigshof, gdzie można obejrzeć przydrożne rzeźby lub udać się 500 m w prawo nad malownicze jeziorko, gdzie znajduje się punkt widokowy.
My jednak pojechaliśmy dalej. Po drodze mijało nas całkiem sporo turystów z sakwami, widać sezon zaczął się na dobre.
Zatrzymałem się jeszcze na moment, by sfotografować przydrożną rzeźbę, po czym w krótkim czasie znaleźliśmy się w Hintersee.

Komarów prawie już nie było, widocznie ucięły sobie krwawą poobiednią drzemkę, więc w miarę spokojnie zapakowaliśmy rowerki do Toyotki i wróciliśmy do Szczecina…by wreszcie zjeść zasłużony kebab.
Taki znakomity kebab po tak wspaniałej trasie to naprawdę coś pysznego…a na dodatek w lodówce chłodzi się rewelacyjny chmielowy napój! ;))) Rower:KTM Life Space Dane wycieczki: 55.64 km (17.00 km teren), czas: 03:22 h, avg:16.53 km/h, prędkość maks: 43.00 km/h
Temperatura:20.0 HR max: (%) HR avg: (%) Kalorie: 1072 (kcal)